
Formacja
Warunki przyjęcia
Powołanie do Zakonu jest szczególnym darem Boga, dlatego trzeba starannie badać zgłaszające się kandydatki, aby rozpoznać, czy wybrał je Duch Święty, by były mniszkami poddanymi Regule benedyktyńskiej, a jednocześnie poświęconymi w szczególny sposób Jezusowi Chrystusowi w Najświętszej Eucharystii. (Konstytucje 1705 r.)
To wzajemne "badanie się" zarówno kandydatkę przez Wspólnotę, jak i Wspólnotę przez kandydatkę, w naszym klasztorze trwa 10 lat i dzieli się na kilka okresów. Pierwszy następuje wówczas, gdy zgłasza się kandydatka, która spełnia następujące warunki:
- wiek 18-35 lat,
- wykształcenie średnie lub wyższe (są wyjątki, że niższe),
- brak przeszkód powodujących nieważność nowicjatu i Profesji,
- świadectwo chrztu i bierzmowania,
- zaświadczenie o stanie zdrowia,
i najważniejsze: czy prawdziwie szuka Boga i wyraża chęć wstąpienia do klasztoru.
Wzajemne zapoznanie się odbywa się przez spotkania w rozmównicy, gdzie kandydatka ma możliwość porozmawiania z Matką Przeoryszą, Mistrzynią oraz innymi Siostrami.
Okres próbny
Według Konstytucji "Cor orans" od pierwszego kontaktu z kandydatką, która uzna, że Bóg powołuje ją do tej formy życia i pragnie Mu odpowiedzieć "TAK", rozpoczyna się rok aspiratury, w czasie którego mają miejsce kilkakrotne spotkania z kandydatką i okresowe pobyty wewnątrz klauzury, by kandydatka mogła przyjrzeć się z bliska naszemu życiu i byśmy mogły bardziej wzajemnie się poznać. Po tym pobycie wraca do "świata", by jeszcze raz się zastanowić i podjąć ostateczną decyzję.
Postulat
Jeśli kandydatka zdecyduje się na wstąpienie rozpoczyna pierwszy etap przygotowania do oddania się Chrystusowi przez Profesję (śluby zakonne) - jest nim postulat.
Postulat w naszym klasztorze trwa 2 lata. Jest to czas, w którym postulantka lepiej poznaje siebie, uczy się i pracuje nad rozwojem wartości ludzkich i chrześcijańskich, nabywa umiejętności życia we Wspólnocie i przez modlitwę, medytację, czytanie i pracę pogłębia życie wiary i rozpoznaje powołanie do naszego Instytutu.
Postulantki noszą czarną bluzkę i spódnicę i pelerynkę.
Pod koniec postulatu postulantka może wyjechać na krótki czas do domu w celu powzięcia bardziej świadomej i przemyślanej decyzji w sprawie swego powołania.
Jeżeli ten okres zakończy się pomyślnie, rozpoczyna następny etap - nowicjat.
Nowicjat
Nowicjat, podobnie jak postulat, trwa 2 lata. Dzieli się on na dwa okresy:
- pierwszy rok nowicjatu, ; jest to czas, w którym nowicjuszka poświęca więcej czasu na modlitwę, medytację i studium i bierze mniejszy udział w życiu wspólnym, by lepiej rozpoznać i umocnić swoje powołanie, jak i poznać i wejść w wymagania życia monastycznego i kontemplacyjnego, w ducha adoracji, ofiary i wynagrodzenia według Reguły i Konstytucji;
- nowicjat kanoniczny; (drugi rok), jest to czas bezpośredniego przygotowania się od strony ludzkiej i nadprzyrodzonej do złożenia Profesji i życia we Wspólnocie; nowicjuszka poznaje istotę ślubów monastycznych i zobowiązania z nich płynące.
Nowicjuszki noszą czarną, długą suknię i biały welon.
Po tym okresie, gdy Wspólnota uzna, że nowicjuszka prawdziwie szuka Boga, a ona sama nadal pragnie poświęcić się Bogu składa pierwszą Profesję.
Profesja czasowa
Profesję czasową składa się na okres 5 lat. Przez 3 lata profeska czasowa nadal pozostaje w Nowicjacie. W tym czasie pogłębia wiedzę religijną, rozwija zdolności prawidłowego i nadprzyrodzonego wartościowania, jest wprowadzana w zadania i obowiązki powołania, powierza się jej też różne obowiązki, by rozwijała w sobie poczucie odpowiedzialności za Wspólnotę i dom.
Profeska czasowa nadal pracuje, tak jak przez cały okres formacji, nad swoim rozwojem duchowym i intelektualnym. Otrzymuje habit monastyczny, nie nosi jednak jeszcze monstrancyjki i obrączki - znaku konsekracji.
Rok lub dwa lata przed ślubami wieczystymi opuszcza Nowicjat i rozpoczyna samodzielne życie we Wspólnocie, by lepiej ją poznać i bardziej świadomie złożyć swoją Profesję, gdyż - zgodnie z Regułą św. Benedykta - składamy ślub stałości miejsca, który wiąże nas z konkretną Wspólnotą.
Po 5 latach składa Profesję wieczystą, oczywiście jeśli nadal tego pragnie, a Wspólnota uzna, że jest na tyle dojrzała duchowo, jak i na sposób ludzki i emocjonalny, że może to uczynić.
Profesja Wieczysta
Składając Profesję Wieczystą mniszka zobowiązuje się następującymi ślubami:
1. Stałość we Wspólnocie - jest to ślub, poprzez który mniszka wiąże się z określoną wspólnotą monastyczną, jako jej członek (RB 4,78; 58,17).
2. Posłuszeństwo - jest to ślub, poprzez który mniszka poświęca całkowicie swoją wolę Bogu, składając ofiarę z siebie, a przez to jednocząc się trwałymi więzami ze zbawczą wolą Bożą. Zobowiązuje on do podporządkowania swojej woli prawowitym przełożonym, zastępującym Boga.
3. Sposób życia według Reguły św. Benedykta - ślub nawrócenia obyczajów, zawiera w sobie zobowiązanie do zachowania ewangelicznej rady czystości i ubóstwa.
4. Podtrzymywanie nieustającej adoracji - ślub ten zobowiązuje mniszkę do osobistego wkładu w utrzymanie nieprzerwanej, w dzień i w nocy, adoracji Najświętszego Sakramentu w duchu wynagrodzenia.
Przy Profesji wieczystej mniszki mogą otrzymać konsekrację dziewic według Rytuału Rzymskiego, poprzez którą zostają mistycznie zaślubione Chrystusowi, Synowi Bożemu i poświęcone na służbę Kościołowi. Symbolem konsekracji jest obrączka, otrzymują również symbol Najświętszego Sakramentu.
Formacja ciągła
Po Profesji Wieczystej każda Siostra jest zobowiązana do dalszej formacji pod kierunkiem Przeoryszy. Siostry samodzielnie dobierają sobie książki do czytania duchowego i na studium, według osobistych zainteresowań. Formacja ciągła odbywa się tez poprzez coroczne rekolekcje, dni skupienia, konferencje zaproszonych gości i wykłady.